 |
| BUNTER is extreem welgemutst met zijn nieuwe Bri-Bri-panama en ondanks alle regen en andere tegenslagjes FOTO BUNTER |
Geen satay-saus,
geen strandjes,
geen kikkertjes,
geen stroom,
geen warm water,
maar wel een dikke poen,
veel regen,
een echte Panama,
twee brownies en
garnalen, héhé
Woensdag 19 november 2008, Bocas del Toro, Panama, Hotel Don Chicho, Mainstreet.
Als er weer stroom is ga ik snel poepen en kan ik doorspoelen en weer bijvullen. Als Ine gaat, valt de stroom weer uit, maar ze kan gelukkig nog doorspoelen met de reserve. De dolfijntour kan vanwege de plensregen de hele ochtend niet doorgaan. We gaan ontbijten door de regen bij de Piraat met koffie, cappuccino en wentelteefjes. Lekker. Dan is het douchetijd. Ik spoel de cacaopodpasta van mijn rechterkuitbeen en zie dat de wond heel rustig is, wel felrood, goed doorbloed dus. Ook Ria, oud-verpleegster kijkt ernaar en vindt het goed uitzien. Ze wordt beloond met een dikke poen. Zij is de tweede vrouw die ik kus van de groep. Adrie van Pieter bij het ontbijt in Atlantida Lodge in ? , omdat ik haar niet en Pieter wel goedemorgen zei. Ter compensatie dus. Ook de strandjestoer als alternatief kan niet doorgaan. Wel gaat een groepje met Marcha naar de red Frog Beach op een andere eiland (Bastimento?), maar geen frog te zien en geen beach want het water stond veel te hoog vanwege de intense regen.
 |
| Ons hotel in Bocas del Toro: Don Chicho: vermijd de zolder! Foto BUNTER |
Er schijnt vannacht een aardbeving te zijn geweest in Noord-Panama. Het kamermeisje zei: Nee, dat was in de nacht van 17 op 18-11. Enkelen van ons zeggen iets gevoeld te hebben, maar dat kunnen alleen maar naschokken zijn geweest. Solange en lange Arjen hebben een nieuwssite op Internet geraadpleegd, maar ze kunnen niets over de datum en het uur van de beving vinden. Onder de douche komt het BRIBRI-MEDICIJN (cacao pasta) niet erg los. Het zit goed vast en sealt de wond. Ik moet trekken en wrijven. Na visuele inspectie doen we er nieuwe jodium op en ons voorlaatste gaasje. We lunchen bij Lemon Grass. Aanbevolen maar echt tegenvallend. Ik fish and chips + broodje zonder Satay-saus en Ine niet een Thai-classic met veggie (niet heet), Maar een Thais gerecht (heet) met camaricones. We wisselen en de bediening is opgelucht. De garnalen met noedels en stokjes zijn een klein beetje heet, maar erg lekker. Om 15.15 uur terug in het hotel met ‘map’, kaart voor 3 $ bij de Internetwinkel aan de overkant. Morgen gaan we fietsen, als het droog is. 21.22 uur in de ‘lounge’ op zolder: niemand is thuis zodat we het rijk alleen hebben. Er is hier een open verbinding met een open balkon en de straat. Daarom mogen we meegenieten van wel typisch Caraïbische salsa- en merengueachtige muziek van de naburige winkel, waarvan de eigenaar een gettoblaster helemaal open heeft staan. Het is gelukkig geen Amerikaanse hardrock; deze muziek hoort hier thuis. O.K.
 |
| Kijk, en hier is een kaart van die merkwaardige archipel voor de kust van Noord-Panama. Foto BUNTER |
We aten vanavond bij Buena Vista. Volgens Pieter en Adrie zou de Chicken Satay, zoals die mafkezen/Amerikanen het spellen om het een beetje correct uit te spreken, daar erg lekker zijn. Niet dus: het kipvlees aan stokjes was goed gegrilled, maar er was heel weinig satésaus te bespeuren: een paar dunne sliertjes aan de bovenkant. Er was ook heel veel witte rijst, waarvan ik ¾ heb laten liggen, gekookte wortels en een beetje sla met tomaten. Ine had iets vegetarisch dat ze ook niet helemaal op kreeg . De rekening was 37,88 $. Wel namen we een heerlijke Margarita vooraf en een warme brownie met pure chocolade na. Die was prima en de cocktail ook. Voor de rest: smaken verschillen altijd. Er deed zich nog een grappig misverstand voor. Ine bestelde “a brownie for both of us”. En toen bracht de zwarte ober in kampsmoking een stuk brownie met twee lepels, waarvan de bladen in een papieren servetje waren gedraaid. Zo doen ze dat hier. Een soort Cola met twee rietjes, echt Hollands, maar weet die man veel. We hebben nog een tweede brownie besteld. De rest van de avond brengen we in de zolderlounge door met lezen, proberen niet naar die muziek te luisteren en deze laatste regels te schrijven. Basta om 21.40 uur vandaag.
BUNTER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten