donderdag 15 januari 2009

De Waerelt volgens Bunter XV

Waarom zou God

de evolutie niet

geschapen hebben?



Op zondag 12 februari 1809 werd Charles Robert Darwin in de Engelse plaats Shrewsbury geboren als vijfde in de rij. Dit jaar vieren we de tweehonderdste verjaardag van deze zoeker en aartstwijfelaar, zoals we in 1982 herdachten dat hij toen honderd jaar geleden stierf.



Het barre weer van deze winter maakt weer eens duidelijk waar het Charles Darwin (Op de foto staat hij als twintiger vlak voor zijn wereldreis) om ging bij zijn denkwerk over wat er eigenlijk in de natuur om ons heen gebeurt. CD heeft met zijn studie over hoe alle vormen van leven zich aanpassen aan hun omgeving en aan elkaar laten zien hoe afhankelijk we van elkaar zijn en van wat we met onze omgeving doen. Hoe nietig ook zo’n levensvorm als de mens is: als er twintig centimeter sneeuw valt en blijft liggen, verandert ons hele leven in een regelchaos.


Genesis


Er bestaan veel misverstanden over wat Darwin als eerste moderne bioloog eigenlijk toevoegde aan de wetenschap. Er zijn bijvoorbeeld fijn voelende mensen die denken dat Darwin het hele scheppingsverhaal uit de Bijbel samen met de christelijke God op de mestvaalt heeft geworpen. Nu heeft de oude Charles zich nooit uitgelaten over hoe het leven eigenlijk is begonnen op onze aarde. Hij heeft de Bijbelse schepping nooit als zodanig afgewezen. Wel was een van zijn centrale stellingen, dat sinds het ontstaan van levensvormen op aarde, al dan niet door een goddelijke scheppingsdaad, deze door genetische veranderingen en aanpassingen aan de leefomgeving zich steeds ontwikkeld hebben en veranderd zijn. Het leven is niet star en onveranderlijk. En dat impliceert dat Darwin wel ernstig aanhikte tegen de schepping van de mens door God als beschreven in Genesis. Volgens zijn opvattingen


zou de mens van vandaag nooit dezelfde kunnen als de mens zoals hij onveranderlijk geschapen zou zijn in die eerste zes dagen. Vondsten over de hele wereld van fossiele mensvormen in Indonesië, Oost-Afrika, het Midden-Oosten, Europa, China en noem maar op hebben wat dat betreft Darwin sinds het begin van de twintigste eeuw allang gelijk gegeven. Persoonlijk denk ik, dat God best het systeem van de Darwiniaanse evolutie als zodanig best geschapen kan hebben. Dat hij miljarden jaren geleden best de kiemen van het aardse leven gelegd kan hebben. Dat zou voor mij een veel mooiere, intelligentere en mogelijk geniale schepping zijn dan de zes dagen van Genesis. (Deze foto was de laatste die van Charles Darwin gemaakt werd enige tijd voor zijn dood)

Trinil, 1891!

Eugène Dubois (1858-1940) uit Eijsden droeg als eerste concreet bij aan het denken over de mens als dier, over de mens als levensvorm, ontstaan uit primitievere voorgangers. Hij was erg onder de indruk gekomen van Darwins evolutiewerk en ging opzettelijk als militair arts (officier van gezondheid van de KNIL) naar toen nog Nederlandsch-Indië om daar in zijn vrije tijd te kunnen graven naar fossiele menselijke resten. Op zaterdag 29 oktober 1887 vertrekt hij met stoomschip Prinses Amalia naar de Oost met zijn vrouw Anna en hun eerste kind Eugénie van 7 maanden. Op zondag 11 december 1887 komen ze aan in Padang op Sumatra. Op dat eiland vindt Dubois geen menselijke resten.( De jonge(rechts) en de oude Dubois (links))

Wel op Java in oktober 1891: zijn werklui vinden op Midden-Java in de linkeroeverwand van de Solo-rivier bij het plaatsje Trinil een gefossiliseerd schedeldak van een oude mensachtige. In de buurt van die plek vond men ook nog een menselijk dijbeen en een verstandskies. Dubois noemde zijn vondst Pithecantropus erectus,







Het fameuze schedelkapje van Trinil





Rechtoplopende Aapmens, maar intussen heet zijn vondst officieel wetenschappelijk Homo erectus, Rechtoplopende Mens, ouderdom een miljoen jaar. Deze vondsten van Dubois nemen nu een ereplaats in in de collectie van het Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis in Leiden en zijn daar dageljks te bewonderen. Deze Zuid-Limburger was de allereerste die de meest vergaande consequentie van Darwins

evolutieleer -- ook de mens is door de miljoenen jaren heen, ontstaan, veranderd en meegegaan in de golf van leven – onderbouwde met concreet bewijsmateriaal. Deze materie is het belangrijkste en interessantste onderwerp van mijn journalistieke leven geweest. En nog.


Vetbollen


Goed, dit is dus Darwins centrale stelling: Alle leven op onze steenklomp hangt aan elkaar. Levende wezens kunnen elkaar geen seconde missen. Daarom is het ook zo goed dat daklozen die toch nog

buiten willen slapen met dit weer, zonder meer gearresteerd worden en in een heerlijk verwarmde cel met een echt bed worden gesmeten. En dat ambtenaren ijsvrij krijgen en gemeenten ijsbaantjes vrijmaken op bevroren publieke vijvers. Daarom kan ik ook zo genieten van pinda’s en vetbollen die mensen buiten hangen voor de vogels.

Help de vogels de winter door! Darwin deed het ook

Er zijn mensen die denken dat de overlevingsleer van Darwin inhoudt, dat je ander leven aan zijn lot moet overlaten omdat de sterkste toch overleeft en de toekomst er zo alleen maar vitaler uitziet. Deze wet van de jungle is door de zachtaardige Darwin nooit opgeschreven en enkel bedacht door egoïsten die het zelf maar al te goed hebben. Meeleven is net zo belangrijk als overleven. Sterker nog: door mee te leven kun je vaak zelf overleven. Je krijgt het er innerlijk heerlijk warm van.

BUNTER

Deze tekst is als de column Uitzicht op: Overleven in beknoptere vorm verschenen in het Zondagsnieuws van 11 januari 2009

Geen opmerkingen: