De Waerelt volgens Bunter VII

=====================================================================

Foto: De laatste nacht van de pruimen 2008


Ik laat me hangen voor die pruimen!

Ach, Balk, jij met je RVD-embargo’s. Maak toch van Prinsjesdag een Prinsjesweek en leg je kilo’s geduldig papier ergens in die week op een tafeltje in Nieuwspoort en wacht gewoon af. Het duurt maanden om al die stukken te schrijven. Een enkele week om ze allemaal te lezen en te begrijpen is nog erg krap. En als Kamerleden hun informatie hapklaar uit de kranten kunnen opdoen, dat is toch pure tijdwinst.
Sommige leuke dingen duren gewoon te kort. Voor mij mag de Majesteit elke dag van Huis ten Bosch naar Noordeinde karren in de vergulde koets. Dat is een waar kooldioxide-signaal voor iedereen.
Klepzeiker
Die prachtige pruimenconcerten in Londen begonnen op 7 juli en in de tweede week van september was er alweer de ‘Laatste nacht van de pruimen’. Ook dat is veel te kort. Ik zag zesduizend uitzinnige mensen met vlaggen en nog veel gekkere hoeden dan onze eigen Binnenhof-frutsels van Prinsjesdag helemaal los gaan toen de bas-bariton Bryn Terfel uit Wales de aria ‘L’Onore’ zong uit de eerst acte van Verdi’s Falstaff. Met zijn vette lijf in ondergoed anno 1893, in een echte klepzeiker met een gulpconstructie als een ophaalbrug, las hij zingend zijn twee hulpjes de les over hun eergevoel. “Eer kun je niet eten, het geneest geen gebroken been. Het is maar een woord, een zuchtje lucht”.
Nog honderdduizend mensen op vier plekken in Groot-Brittannië luisterden naar deze puur klassieke muziek. Zelden was ik blijer met deze ‘rage against the metalheads’. Maar 60 concerten en een laatste avond per jaar is te weinig, net als maar een enkele rijtoer. Dat moet en dan kan vaker en veel langer, mensen. En ik weet zeker dat het ook helpt tegen beurspaniek, omdat Amerikanen altijd op de pof leven. Dat is toch oud nieuws!
Herrie

Als het aan mij ligt – en waarom zou dat niet eens een keer kunnen? – dan houden we op met herrie te maken in deze waerelt over onzinnige dingen. Over de vraag bijvoorbeeld of een overheid mag uitmaken wat nieuws is en hoe en wanneer het gepubliceerd moet worden, zeker als het over de centen van iedereen gaat. Die embargoregeling met Prinsjesdag moet weg en wordt het ook niet eens tijd Bea zelf eens te laten zeggen hoe ze erover denkt. Het opdreunen van ambtelijke flutopstelletjes per departement kost haar steeds meer moeite. Ik hoorde, dat ze telkens weer haperde in de Troonrede en zich vergiste. We houden wat mij betreft in Europa dan ook LETTERLIJK op met herrie maken. Ik bedoel de herrie van het auto-verkeer, de herrie van al die zogenaamde disco- en dancefeesten en pop-evenementen.

Botervlootje

Ik vermijd hier met opzet het woord concert aan pop te koppelen, want dat is hetzelfde als een dikke drol in een mooi, antiek botervlootje schijten. Pop is pop, muziek is muziek. Want er zijn zulke prachtige alternatieven: een rijtoer in een koets of vier, vijf is veel te weinig op jaarbasis. Iedereen moet gaan koetsen met paarden. Wat zou dat prachtig zijn. Niet meer dat geknal van opgefokte explosie-motoren maar enkel nog het geratel van wielen op de keitjes of het gefluister van ijzeren bandjes over asfalt. En voor pop komen elke week drie keer uitzinnige pruimenconcerten. Proms, zeggen ze in Engeland en ik maak daar pruimen van. Hele grote gezelschappen met allerhande instrumenten in plaats van telkens datzelfde beuk-orgel in de hoek van het podium en een paar slungels met van die versterkte jank-gitaren. En laat iedereen maar uit zijn bol gaan, meedeinen, meezingen, met vlaggen zwaaien, gekke hoeden op, voor mijn part in blote kont rondrennen. Als het maar mooi klinkt met inhoud. Zelden ben ik zo innig en intens blijer geweest als op die avond, begin september, die avond van de laatste pruimen. Meer dan honderdduizend mensen over vier vijf plekken in heel Engeland, Schotland en Ulster gaan tegelijk uit hun plaat voor klassieke muziek. Heerlijk. Zelfs nu, terugdenkende wordt ik er weer opgetogen van.
Anders

Het kan anders op deze waerelt: minder hard, minder snel, meer logeren, beter plannen, ook minder angst voor van alles en alleen maar genieten van wat mooi is, zodra er even tijd voor is. De natuur gaat zich in de eerste dagen van de herfst al voorzichtig terugtrekken. Dat is ook de tijd voor iedereen om zich eens af te vragen hoeveel beter het niet allemaal kan. Zachter, eerlijker, langzamer, bescheidener, lekkerder, gezelliger, toegewijder, vriendelijker, vrolijker, melodieuzer, geuriger, intenser, liever, mooier, aardiger, vooral ook kleiner, minder opgeblazen, minder trots, minder jaloers, hulpvaardiger, geduldiger. Ja, zeg ik blijf niet bezig. Dit weet toch iedereen! En het mooiste van alles is, dat het ook nog niks of in elk geval verrekte weinig kost, behalve wat moeite en concentratie.
BUNTER

(Deze heerlijke tirade is in verkorte vorm verschenen in het Zondagsnieuws van 21 september 2008 als de column 'Uitzicht Op' met als kop: "Klepzeiker en de pruimen")