Vrijdag 11 juli 2008,
Met Bunter op weg naar Beijing!
Chinees dagboek, deel 2
中(zhōng)国(guó) 日(rì)记(jì)，第(dì)二(èr)部(bù)分(fen)
Merk op dat er één karakter veranderd is, namelijk het derde van achter: in plaats van 一(yī) voor 1 staat er nu 二(èr) voor 2. Zo moeilijk is dat toch niet, hé? Voor de rest nauwelijks Chinees vandaag, wel een beetje botanisch Latijn.
Hier komt de echte tekst:
“Woensdag 12 april 2006, kwart voor vijf.
De grote dag nadert met grote stappen. Vandaag heb ik de allerlaatste boodschappen voor de grote reis gedaan: hemdjes, fotobatterijen, heuptasjes, sigaartjes enz. enz. Hierbij nog een nuttige uitdrukking voor a u b bij geven in het Mandarijn:
Qǐng nǐ xiào na
Wilt u a u b met vreugde (lachend) ontvangen:
请你笑 ?
De holwortels (vogeltjes op tak) bloeien met een dozijn. De tweede L. martagon staat er weer. De primula’s veris (sic) beginnen ook en de speenkruiden. Doei.”
Toelichting:
Het vraagteken in de plaats van het vereiste vierde Chinese karakter staat er, omdat ik in 2006 het ná-karakter nog niet kon vinden. Het gaat om dit karakter: 拿(ná), waarmee de beleefde formule in het Mandarijn compleet is. Let ook op: de ‘x’ wordt in het pinyin als een dikke s uitgesproken en de ‘í’ als een ‘ie’. Over de vier/vijf tonen van het Mandarijn kunnen we het wel en volgende keer hebben. Of helemaal niet.
De laatste zin van het dagboekcitaat gaat natuurlijk over mijn achtertuin. De Holwortel moge ook bekend zijn als Vogeltje-op-de-kruk of Corydalis cava. Een prachtig bolgewasje, dat elk jaar opkomt uit een soort hol erwtje in de grond en dat zich tot mijn onuitsprekelijke vreugde uit een uitgezet exemplaar van een bollenfirma na twintig jaar helemaal gevestigd heeft in mijn toen nog wilde tuin. De L. martagon, staat uiteraard voor Lilium martagon, de Alpenlelie, die wel steeds verschijnt in mijn tuin op twee plaatsen met een stengel, maar op geheimzinnige wijze steeds weer verdwijnt voor de bloei. Slakkenvraat? Lelie-haantjes? Ik weet het niet, maar elk jaar ben ik er weer even verdrietig om. Primula veris - er moet natuurlijk Primulae staan – is de Gulden Sleutelbloem, de diepgele, en niet de meer zwavelkleurige P. elatior, de Slanke Sleutelbloem.
Tot slot: ik moet me geweld aandoen om mijn eigen dagboektekst niet te voorzien van lolligheden, correcties en aanvullingen. Ik doe het niet, maar zwelg daarom in deze toelichting.Tot blogs
Bunter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten