woensdag 9 juli 2008
Met Bunter op weg naar Beijing!
Chinees dagboek, deel 1
中(zhōng)国(guó) 日(rì)记(jì)，第(dì)一(yī) 部(bù)分(fen)
Voorpret
二(èr) 〇(líng) 〇(líng) 六(liù) 年(nián) 一(yī) 月(yuè) 二(èr) 十(shí) 二(èr) 日(rì) 星(xīng) 期(qī) 天(tiān)，
Vlak hierboven staat letterlijk: twee nul nul zes jaar een maand twee tien twee dag weekdag hemel. Dat is de gebruikelijke manier van dateren in het hedendaags Chinees. Bedoeld is of wij zouden zeggen: zondag, 22 januari 2006. Ik heb de uitspraak in pinyin (pienjien) erboven laten zetten door de computer met de toonstreepjes van de vier tonen van het Mandarijn. Die uitspraak kun je niet zomaar lezen met je Hollandse tong. Dat moet je eerst een paar keer horen! En helemaal bovenaan staat waar het om gaat: China dagboek, eerste deel. Zeg nu niet meteen: wat doen die Chinezen dat moeilijk! Wij gebruiken maar liefst 20 letters, cijfers en een komma om een datum weer te geven en het Mandarijn heeft aan veertien, toch vrij simpele karakters genoeg. Alleen al dat woord: januari: wel zeven letters, waarvan er maar twee hetzelfde zijn. Moeilijk, hoor. In China schrijven en zeggen ze gewoon: maand één. Klaar. Om nog maar te zwijgen van ons woord ‘tweeëntwintig’. Dertien letters, maar liefst! Dat is toch volstrekt belachelijk! En om het ons gemakkelijk te maken jatten we de cijfers van de Arabieren. Ja, zo kan ik het ook, zouden ze in China zeggen.
Kom me nou niet vertellen dat Mandarijn-Chinees moeilijk om te leren spreken of schrijven of lezen is. Psah! Chinees is anders dat is alles. Het is een gewone taal van mensen, zoals jij en ik. Dit om vast te snuffelen aan het Chinees en om de cultuurshock vast een beetje voor te bereiden, als u met mij op weg gaat van Hong Kong naar Beijing in ongeveer 30 dagen. En via de lange weg: eerst dwars door het zuiden, dan naar het noorden tot aan de grens met Tibet en dan pas naar het noord-oosten naar Beijing. De lange route, dus.
Hier begint de oorspronkelijk tekst van het dagboek, zoals ik het dag voor dag met een vulpen heb neergeschreven in een prachtige ‘paperblanks minitraveller’ van de firma Hartley &Marks Publishers Inc., 224 gebonden en gelinieerde, zuurvrije pagina’s in een stevige en stijve donkerrode omslag (ISBN 1-55156-384-3), alias een Coat Pocket Memento Pouch oftewel een buidel voor herinneringen die in je jaszak past. Genoeg ingeleid, hier volgt de .originele tekst. En wees gerust: de datum luidt steeds in het Mandarijn, maar daar wen je aan na mijn gedegen uitleg en heel af en toe valt er een Chinees woord. Dat moet toch kunnen. Alles is in plat Hollands. En de datum hadden we al:
zondag 22 januari 2006
“In karakters en pinyin dus; de eerste datering in dit reisboek is
Zondag, vijf voor tien a.m
Met hindernissen zitten we nu in de trein naar Amǔsìtedàn, zeggen de Chinezen. Kaartautomaat 60 (Spaubeek) stuk, en in Sittard, onderaan de trap twee keer moeten proberen vanwege de 000 vóórcode. Nog net de vroeg aankomende sneltrein gehaald.”
Bunter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten